روزهاي سرد زمستوني که از برف و بارون خبري نيست ، هوا رو به آلودگي ميره و اگه همچنان باد و باروني نياد ، روز به روز اين آلودگي بيشتر ميشه. نکته ي قابل تامل اينکه معمولاً آلودگي هوا ناشي از رفتارهاي اشتباه خودمونه که يا با کارهاي مثل قطع درختان به محيط زيست آسيب زده ايم و يا با کارهايي مثل استفاده ي فراوان از خودرو هوا رو آلوده تر کرده ايم.

شب‌­ها که با خودم تنها هستم، به تو فکر می‌­کنم. نه این‌که روزها این‌طوری نیست. در هیاهوی ماشین‌­ها و آدم­‌ها و زنگ‌های بی‌ربط تلفن و بغض‌هایی که گاهی می‌آید و نمی‌فهمم که چه‌طور می‌خورمشان، آن‌­وقت­‌ها هم خیلی به تو فکر می‌کنم.

چگونه یک داستان کوتاه بنویسیم

همه می دانند که نوشتن یک داستان کاری راحت و ساده نیست. داستان کوتاه همانند نمایشنامه و شعر نوعی از ادبیات تخیلی ست که باید بر احساسات خوانندگان تاثیر بگذارد. ازآنجا که داستان کوتاه حاکی از تفسیر نویسنده از واقعیت است، باید به گونه ای هنری از زبان استفاده کند که بر تجربیات بشری دلالت کند. چگونه یک داستان کوتاه عالی بنویسم؟ چه نکاتی را باید در خاطر داشته باشیم تا داستان کوتاه خوبی بنویسیم؟

«دیوید آلموند»، نویسنده‌ی انگلیسی و برنده‌ی جایزه‌ی «هانس‌کریستین اندرسن» فکر می‌کند مرزی قطعی بین دنیای واقعی و خیال وجود ندارد.

او كه از نوجواني شروع به نوشتن كرده و هنوز هم گاهي در ديدارهايش با نوجوان‌ها دست‌نوشته‌هايش را به آن‌ها نشان مي‌دهد، در داستان‌هايش اين را به وضوح نشان داده است. آلموند حالا حدود 65 سال دارد، اما هر‌بار شخصيت‌هاي كودك و نوجواني را در داستان‌هايش خلق مي‌كند كه بين واقعيت و خيال و افسانه و دروغ در رفت و آمدند.

بعضي از كتاب‌هاي او مثل «اسم من ميناست»، «پدر اسلاگ»، «چشم بهشتي» و «بوته‌زار كيت» به فارسي ترجمه شده‌اند و خيلي زود هم طرفداران خود را پيدا كرده‌اند. ديويد آلموند چه‌طور ايده‌هايش را پيدا مي‌كند؟ در چه وضعيتي مي‌نويسد و چه دغدغه‌هايي دارد؟ پاسخ اين پرسش‌ها را از زبان خودش بخوانيد.